MƏKTƏBDƏ IDARƏETMƏ
QƏRARLARININ HAZIRLANMASI, QƏBULU VƏ YERINƏ
YETIRILMƏSININ BƏZI
XÜSUSIYYƏTLƏRI
BaĢqa sosial
obyektlərdə olduğu kimi ümumtəhsil məktəblərinin idarə edilməsində də qərarın
hazırlanması və
qəbulu idarəetmənin ən vacib mərhələsi hesab edilir. Bütövlükdə idarəetmə fəaliyyətinin
müvəffəqiyyəti
bu funksiyanın həyata keçirilməsi sahəsində görülən iĢlərin keyfiyyətindən
asılı olur. Ona görə
də məktəb rəhbərləri
idarəetmə qərarlarının hazırlanması, qəbulu və onun icrasına nəzarəti xüsusi
diqqət
mərkəzində
saxlamalıdırlar. Bunun üçün, hər Ģeydən əvvəl, məktəbdə edilən qərarların
xarakterini nəzərə almaq
lazımdır. Bu
baxımdan məktəbdə qəbul edilən qərarları üç qrupa ayırmaq olar:
1) Məktəb rəhbərinin
– direktor və onun müavinlərinin təklif və göstəriĢlərini əks etdirən qərarlar.
Bir qayda
olaraq, bunlar məktəb direktorunun əmr və sərəncamları Ģəklində
formalaĢdırılır. Bəzən də
rəhbərliyin qərarı
kollektiv üzvlərinə əmr və sərəncamla deyil, sadəcə olaraq «bildiriĢ» və ya
«elan» Ģəklində
çatdırılır. Hətta
bunların yazılı deyil, Ģifahi Ģəkildə elan edilməsi hallarına da yol verilir.
Belə qərarlar bilavasitə
məktəb rəhbərləri
tərəfindən hazırlanır və qəbul olunur. Bunların hazırlanmasında inzibatçılıq metodu
üstünlük
təĢkil etsə də
onların məzmununda qabaqcıl təcrübənin yekunları, kollektiv rəy, ictimai fikir
öz əksini
tapmalıdır. Qərarı
hazırlayanlar idarəetmədə inzibati təzyiq metodlarının tədricən aradan
qaldırılması tələbini
əldə rəhbər
tutmalı, maarif sistemində əmr hakimliyi deyil, məhz ağıl, Ģüur hakimliyinin təmin
edilməsinə
üstünlük verilməlidir.
2) Kollegial
orqanların qəbul etdiyi qərarlar. Məlumdur ki, təhsil sisteminin bütün səviyyələrində
bir
sıra kollegial
idarəetmə orqanları mövcuddur. Məktəbin ali orqanı hesab olunan pedaqoji
Ģuradan tutmuĢ Ģagird
özünüidarəsinin
sinif iclasınadək bütün kollegial orqanlar pedaqoji və Ģagird kollektivinin fəaliyyətinə
istiqamət
verən müəyyən qərarlar
qəbul edirlər. Ġstər səlahiyyətinə, istər əhatə dairəsinə, istər xarakterinə,
istər təsir
qüvvəsinə, istər
icraçılarına və istərsə də yerinə yetirilmə imkanlarına görə müxtəlif olan bu qərarlar
məktəbin
idarə edilməsində
mühüm rol oynayır. Belə qərarlar kollektiv zəkanın məhsulu olub müəyyən qrup
adamlar
tərəfindən
hazırlanır və geniĢ müzakirədən sonra qəbul olunur. Ġndiki Ģəraitdə hər bir
adama öz vətəndaĢlıq
mövqeyini təzahür
etdirmək, cəmiyyətin həyati əhəmiyyətli problemlərinin müzakirəsində və həllində
real
iĢtirak etmək,
idarəetmədə zəhmətkeĢlərin ən geniĢ kütlələrinin iĢtirakını təmin etmək
baxımından belə
qərarların
hazırlanması və qəbuluna tam ciddiyyətlə yanaĢılmalıdır.
3) Kollektiv
fikir və ictimai rəyə əsaslanan əmrlər. Müdiriyyətin müəyyən kollegial orqanın
(pedaqoji
Ģura,
direktoryanı müĢavirə, istehsalat müĢavirəsi, metodbirləĢmələr, Ģagird
özünüidarə orqanları) qərar və
tövsiyələri müxtəlif
yoxlama komissiyalarının təklifləri əsasında verdiyi əmrlər buraya daxildir.
Belə əmrlər
idarəetmədə
kollegiallıq və təkbaĢçılığın vəhdətinin məhsulu kimi meydana çıxır. Bunların
hazırlanması və
qəbulunda idarəetməni
daha da demokratikləĢdirmək haqqında tələblər ön plana çəkilməlidir. Aparılan
müĢahidələr göstərir
ki, son illərdə məktəbə rəhbərliyin demokratik əsaslarının qüvvətləndirilməsi
sahəsində
xeyli iĢ görülsə
də heç də əmək kollektivi üzvlərinin idarəetmədə tam fəallığı təmin edilmir.
Ġdarəetmə
qərarlarının
hazırlanması və qəbulunun ağırlığı məktəb rəhbərlərinin, xüsusilə məktəb
direktorunun üzərinə
düĢür. Onların
hazırladıqları qərarlar (qərar layihələri) isə heç də dövrün tələblərinə tam
cavab verəcək
səviyyədə olmur.
Çox vaxt eyni Ģəxslərin (direktor və ya onun müavininin) qələmindən çıxmıĢ, təxminən
birbirini
təkrar edən,
eyni üslubda hazırlanmıĢ qərarlar əməli xarakter daĢımayıb, iĢin
yaxĢılaĢdırılması
istiqamətində
praktik əhəmiyyət kəsb etmir. «Protokollara yazılmaq», «iĢ görüldüyünü nümayiĢ
etdirmək»
xatirinə
hazırlanmıĢ belə qərarların necə yerinə yetirildiyi də heç kimi maraqlandırmır,
onların icrası üzərində
nəzarət həyata
keçirilmir. MüĢahidə apardığımız 17 məktəbin 11-də iki tədris ilində pedaqoji
Ģuranın qəbul etdiyi
qərarların heç
birinin yerinə yetirilməsi vəziyyəti ilə maraqlanılmamıĢdır. Əslində Ģuranın qəbul
etdiyi
qərarların
icrası üzərində nəzarətə ehtiyac da qalmırdı. Çünki qəbul edilmiĢ qərarlar
ümumi xarakterli söz
yığınından ibarət
olub, məktəb iĢlərinin yaxĢılaĢdırılması üçün heç bir praktik əhəmiyyət kəsb
etmirdi. Təhlil və
söhbətlərdən
aydın oldu ki, həmin qərarların hazırlanması və qəbulunda müvafiq tələblər gözlənilməmiĢdir.
Bu
baĢlıca olaraq
ondan irəli gəlir ki, qərarların hazırlanmasında iĢtirak edənlər kifayət qədər
səriĢtəli olmayıb,
qərarın
hazırlanması, qəbulu və icrası üçün vacib olan bir çox məsələləri bilmirlər. Bu
baxımdan optimal qərar
qəbul etmək üçün
məktəb rəhbərlərinin, xüsusilə məktəb direktorunun, eləcə də qərarın
hazırlanmasına cəlb
edilən digər
iĢçilərin aĢağıdakılara diqqət yetirmələri vacibdir.
1) Hazırlanan məsələ
üzrə məktəbin qarĢısında duran ümumi vəzifələr dərindən öyrənilməli və
aydınlaĢdırılmalıdır.
Məsələn, pedaqoji Ģura, direktoryanı Ģura, direktoryanı müĢavirə, partiya
iclası və ya istehsalat
müĢavirəsində «məktəb
Ģagirdlərin əmək təlimi, tərbiyəsi və peĢəyönümü iĢinin vəziyyəti» müzakirə
ediləcəksə, həmin
məsələ üzrə qərar layihəni hazırlayanlar, birinci növbədə, bu sahədə məktəbin
qarĢısında
qoyulan ümumi vəzifələri
dərindən öyrənməyə borcludurlar. Onlar hərtərəfli inkiĢaf etmiĢ Ģəxsiyyət
yetiĢdirmək,
Ģagirdləri həyata hazırlamaq, onların ictimai-faydalı məhsuldar əməyə
alıĢdırmaq sahəsində dövlət
siyasətini əldə
rəhbər tutmalı, direktiv sənədlərin irəli sürdüyü vəzifələri həyata keçirməyin
yollarını
aydınlaĢdırmalıdırlar.
74
2) Məktəbin iĢlədiyi
Ģərait diqqət mərkəzində saxlanılmalıdır. Qərarın hazırlanmasında qarĢıda duran
ümumi vəzifələri
bilmək ilkin Ģərtdirsə, həmin vəzifələrin yerinə yetirilməsi üzrə məktəbin
konkret iĢ Ģəraitinə
bələd olmaq
ikinci əsas Ģərtdir. Konkret Ģərait nəzərə alınmadan məktəb üçün real vəzifələr
müəyyənləĢdirmək
olmaz. Uzun illərin
təcrübəsi göstərir ki, məktəblərin hamısında eyni iĢ Ģəraiti təmin etmək mümkün
olmadığından
qarĢıda duran ümumi vəzifələrin bütün məktəblərdə eyni səviyyədə həyata
keçirilməsi də
mümkün olmur. Bu
təbii haldır. Hər hansı yaxĢı seleksiya olunmuĢ toxum növünün müxtəlif
xarakterli torpaqlarda
əkib, eyni Ģəkildə
qulluq etməklə hər yerdə yüksək məhsuldarlıq əldə etmək mümkün olmadığı kimi, hər
hansı pedaqoji
ideya da müxtəlif Ģəraitdə iĢləyən məktəblərdə lazımi səviyyədə inkiĢaf edə
bilmir. Yüksək
məhsuldarlıq əldə
etmək üçün torpağın keyfiyyətindən asılı olan qulluq Ģəraiti təmin etmək lazım
olduğu kimi,
pedaqoji vəzifələrin
layiqincə yerinə yetirməsi üçün də məktəbin iĢ Ģəraitinə uyğun tədbirlər müəyyənləĢdirmək
gərəkdir. Məktəblərimizdə
bu cəhət nəzərə alınmadığından bu və ya digər perspektivli pedaqoji vəzifələr
uzun
illər boyu həyata
keçirilə bilmir. Ġndi nəinki məktəb iĢçisi, hətta məktəblə az əlaqəsi olan elə
bir adam tapılmaz
ki, ümumtəhsil məktəbində
əmək təliminin rolunu, onun uĢaq Ģəxsiyyətinin, vətəndaĢlıq və həyat mövqeyinin
formalaĢ-masında
təsirini dərk etməsin. Hələ 37 il bundan əvvəl keçmiĢ SSRĠ məktəblərində
politexnik təhsil
haqqında qərar qəbul
edilmiĢdi. Keçən illər ərzində həmin qərarın həyata keçirilməsi istiqamətində
xeyli iĢ
görülməsinə, məktəblilərin
əmək fəaliyyətinə hazırlamağın məzmunu, forma və metodlarının ildən-ilə
təkmilləĢdirilməsi
qayğısına qalınmasına, ayrı-ayrı illərdə bu istiqamətdə vacib qərarlar qəbul
edilməsinə baxmayaraq,
əmək təliminin səviyyəsi
heç də qarĢıya qoyulmuĢ ümumi vəzifələrin Ģəraitindən asılı olmayaraq, hər
yerdə eyni Ģəkildə
həyata keçirilmə cəhdində görürük. Müvafiq Ģəraiti olan da, olmayan da əmək təlimi
proqramlarını
eyni tərzdə həyata keçirməyə çalıĢır. Ġstər bu proqramlar, istərsə də metodik
tövsiyələr son illərdə
dəfələrlə dəyiĢdirilməsinə,
təkmilləĢdirilməsinə baxmayaraq, onlarda məktəblərdəki real vəziyyət heç vaxt
nəzərə
alınmamıĢdır. Məsələn, müasir proqramlar ibtidai sinif Ģagirdlərinə metal üzrə
iĢləmək vərdiĢləri
aĢılamağı nəzərdə
tutur. Halbuki, kifayət qədər alət və avadanlıqlarla, xammalla təchiz edilmiĢ
ibtidai siniflər
üzrə əmək təlimi
kabinetləri olan məktəbləri barmaqla saymaq mümkündür. Buna baxmayaraq, məktəblilərin
hamısında
proqramın bu tələbini ödəməyə cəhd göstərilir. Direktiv göstəriĢ təklif və məsləhətlərin,
təlimatların
əsiri olub geniĢ
yaradıcılıq, müstəqil fəaliyyət göstərmək imkanlarından məhrum olan məktəb rəhbərləri
məktəbin Ģəraitini
nəzərə almadan qarĢıya qoyduğu həmin vəzifəni yerinə yetirmək qərarına gəlirlər.
Bu isə ona
gətirib çıxarır
ki, qəbul olunmuĢ qərar kağız üzərində qalır, həyata keçirilə bilmir.
Bütün bu deyilənləri
nəzərə alaraq, qərarın hazırlanması və qəbulunda məktəbin Ģəraitini nəzərə
almaq,
qarĢıya qoyulmuĢ
ümumi vəzifələrin konkret Ģəraitdə həyata keçirilə bilməsi imkanlarını
araĢdırmaq olduqca
vacibdir.
3)Qərarın
hazırlanması və qəbulunda ənənələr nəzərə alınmalıdır. Hər hansı məktəbin
inkiĢafında bir
neçə illər ərzində
müəyyən ənənələr formalaĢır. Belə ənənələr təkcə məktəbin fəaliyyəti ilə bağlı
olmayıb onun
yerləĢdiyi ərazinin,
mühitin təsiri ilə də yaranıb formalaĢa bilir. Necə yaranması və
formalaĢmasından asılı olmayaraq
məktəb ənənələri
Ģagird və müəllim kollektivinin fəaliyyətində özünə möhkəm yer tutur və güclü təsir
qüvvəsinə malik
olur. Ənənələrin ümumi iĢə müsbət təsir göstərən mütərəqqi növləri olduğu kimi,
öz vaxtını
keçirmiĢ artıq
inkiĢaf mexanizminə tədricən əngəl törədənləri də olur. ġübhəsiz ki, mütərəqqi
rol oynayan
ənənələri
inkiĢaf etdirmək, köhnəlmiĢləri isə aradan qaldırmaq lazım gəlir. Lakin hər
hansı ənənəni birdən-birə,
istənilən vaxt
aradan qaldırmaq mümkün deyildir. Ona görə də hər hansı qərar hazırlanarkən
mövzu dairəsində
mövcud olan ənənələri
nəzərdən keçirmək, onların hansına dayaq nöqtəsi kimi istinad etməyin,
hansından isə
tədricən əl çəkməyin
yollarını dəqiqləĢdirmək lazımdır. Məktəbi idarəetmə təcrübəsində ənənələri nəzərə
almadan
qəbul edilmiĢ qərarların
uğursuzluğuna tez-tez rast gəlmək olur. Bəzən təcrübəsiz yeni məktəb rəhbərləri
təzə təyin
olunduqları məktəblərdə çoxdan formalaĢmıĢ, artıq inkiĢafa mane olmağa baĢlayan
ənənələrə hücum
mövqeyində
durur, onların birdən-birə ləğvinə çalıĢırlar. Onların bu mübarizəsi çox vaxt kəskin
müqavimətə
rast gəlir və qəbul
etdikləri qərarlar uğursuzluğa düçar olur. Məhz buna görə də qərar hazırlanarkən
ənənələrin
nəzərə
alınmasına böyük ehtiyac vardır.
4). Qərar
hazırlayarkən məqsədə nail olmağın yollarını müəyyənləĢdirə bilmək vacib Ģərtdir.
Bu o
deməkdir ki, müəyyən
konkret mövzu üzrə vəzifəni dəqiqləĢdirərkən həmin vəzifələrin yerinə yetirilməsinin
imkan və
yolları, bu sahədə planlaĢdırılmıĢ tədbirlərin həyata keçirilməsi metodları barədə
düĢünülməlidir.
Bəzən qəbul
edilmiĢ qərarlar ümumi vəzifələr baxımından bütün tələblərə tam cavab verir,
lakin həyata
keçirilmə
nöqteyi-nəzərindən konkretlik kəsb etmir. Ġcraçılar qərarın tələbindən doğan vəzifələrin
yerinə
yetirilməsi
yolları barədə təsəvvür belə əldə edə bilmirlər. Məsələn, məktəblərin birində
direktoryanı
müĢavirənin məktəbdə
yeni tədris fənni olan «Ġnformatika və EHT əsasları» kursunun öyrənilməsi vəziyyətinə
dair qərarını nəzərdən
keçirərkən aydın oldu ki, qərarın məzmunu fənnin qarĢısında qoyulan vəzifələrə
tam uyğ-
undur.
Direktoryanı müĢavirə: 1. «Ġnformatika və EHT əsasları» kursunu proqramın tələbləri
səviyyəsində
qurmağı», 2.
«ġagirdlərə bu fənnə maraq oyatmağı və inkiĢaf etdirməyi», 3. «ġagirdlərə
praktik vərdiĢlər
aĢılamağı» qərara
almıĢ, lakin bunun üçün kimlərin hansı iĢləri, necə görəcəyini müəyyən-ləĢdirməmiĢdir.
Deməli, qərarın
necə yerinə yetiriləcəyini müəyyənləĢdirmək nəzərə alınmamıĢdır. Halbuki həmin
məktəbdə
nəzərdə tutulan
tədbirlərin həyata keçirilməsi yollarını müəyyənləĢdirmək xüsusilə vacib idi.
Çünki məktəbdə75
nəinki müvafiq
kabinet, hətta az-çox lazım olan sadə elektron hesablama texnikası yox idi. Ona
görə də qərarın
qarĢıya qoyduğu
vəzifələri minimum səviyyədə belə yerinə yetirməyin yollarını müəyyənləĢdirmək
lazım
gəlirdi. Əlbəttə,
bu, heç də o demək deyildir ki, qərara real imkanları nəzərə almadan «məktəbdə
informatika və
EHT əsasları
kabineti yaratmaq», yaxud da «məktəb üçün EHT ilə təchiz edilmiĢ sinif
yaratmaq» və sair kimi
maddələr əlavə
edilsin. ġübhəsiz ki, belə hərəkət etmək qərarın hazırlanmasında məktəbin iĢ Ģəraitini
nəzərə almamaq
demək olardı. Bəs
belə vəziyyətdə qərarı hazırlayanlar necə hərəkət etməlidirlər? Bu suala cavab
vermək üçün hər
bir konkret məktəbin imkanları öyrənilməlidir. Qərarda perspektiv vəzifələrlə
yanaĢı, cari
vəzifələr də dəqiqləĢdirilməli,
proqramın tələblərini minimum səviyyədə ödəmək üçün qonĢu məktəblərin və ya
digər tədris və
elmi-tədqiqat müəssisələrinin imkanlarından istifadə etməyin yolları, müəllimlərin
münasib elminəzəri
və pedaqoji
metodik ədəbiyyatla təchiz edilməsi, onların ixtisasının artırılması məsələlərinin
əks
etdirilməsinə
diqqət yetirilməlidir.
5). Vəziyyəti
vaxtında qiymətləndirməyi bacarmaq lazımdır. Qərar hazırlamaq perspektiv vəzifələri
cari vəzifələrlə
əlaqələndirməyi, onları operativ tədbirlərlə tənzimləməyi tələb edir. Bunun
üçün planlaĢdırılan
məsələlərin iĢin
gediĢi prosesində nə zaman dəyiĢdirilməyə məruz qala biləcəyini əvvəlcədən
proqnozlaĢdırmaq
və həmin vəziyyətdə
qərarda edilə biləcək düzəliĢ və dəqiqləĢdirmələri nəzərdə tutmaq lazımdır. Bu
isə məktəb
rəhbərlərindən
kamil uzaqgörənlik və dəqiq operativlik tələb edir. Yadda saxlamaq lazımdır ki,
hazırlanan və
qəbul edilən hər
hansı qərar doğma olmayıb, dinamik xarakter daĢımalıdır. ĠnkiĢafın gediĢindən
asılı olaraq
qərarda dəyiĢikliklər
edilməsinin mümkünlüyü və vacibliyi məktəb rəhbərlərinin diqqətindən
yayınmamalıdır.
MüĢahidə və tədqiqatlar
sübut edir ki, qərarın hazırlanması və qəbulunda subyektiv amillər müəyyən rol
oynayır. Hər
hansı qərarda subyektivizm elementlərini görmək olur. Bu, qərar
hazırlayanlarda, xüsusilə məktəb
direktorunda əvvəlcədən
yaranmıĢ doğru və yaxud da yanlıĢ təsəvvürlərlə bağlı olur. Rəhbərdə əvvəldən
yaranmıĢ təsəvvür
qərarın hazırlanmasında onun obyektivliyinə mane olur. Bununla belə, elə
obyektiv amillər
mövcuddur ki, məktəb
rəhbərləri onlarla hesablaĢmalıdırlar. Bu amillər qərarın obyektivliyinin təmin
edilməsinə
müsbət təsir
göstərir. Onlar aĢağıdakılardan ibarətdir:
1. Direktiv
informasiyaların aydınlaĢdırılması. Məktəb rəhbərlərinin idarəetmə fəaliyyətində
informasiyaların
mühüm rol oynadığını sübut etməyə ehtiyac yoxdur. Bunların bir çoxundan idarəetmə
qərarlarının
hazılanması və qəbulunda istifadə olunmalıdır. Bunların içərisində direktiv
informasiyalar baĢlanğıc
rol oynayır. Belə
ki, məktəb direktoru hazırladığı əmr, sərəncam və ya qərarı qəbul etməzdən əvvəl,
həmin
sahəyə aid
direktiv informasiyaları nəzərdən keçirməli, onları təhlil etməli və hansılara
istinad ediləcəyini
müəyyənləĢdirməlidir.
Məktəb direktoru üçün direktiv informasiyalar hökumət qərarlarında, Təhsil
Nazirilyinin
əmr, sərəncam və
kollegiya qərarlarında, nizamnamə, əsasnamə, təlimat və bir sıra normativ aktlarda,
yerli
rəhbər icra
hakimiyyəti və təhsil orqanlarının əmr, sərəncam, qərar və məktublarında öz əksini
tapır. Bu informasiyalar
nəzərə alınmadan
hazırlanmıĢ qərarlar obyektiv sayıla bilməz. Məsələn, «məktəbin yeni dərs ilinə
hazırlığı» üzrə
qərar hazırlanarsa, məktəb üçün təhsil Ģöbəsi və icra hakimiyyətinin ayırdığı
maliyyə vəsaiti
eləcə də təmir
materialları haqqında informasiyalara istinad edilməsi zəruridir. Bunlarsız
hazırlanmıĢ qərarın
obyektivliyinə
Ģübhə etməmək olmaz.
2. Məsələnin
hüquqi cəhətinin nəzərə alınması. Hazırlanan qərar hüquqi cəhətdən səlahiyyətli
olmalıdır. Bunu
təmin etmək üçün ümumi hüquqi biliklərə sahib olmaqla yanaĢı, hazırlanan məsələ
üzrə konkret
hüquq
qaydalarını öyrənmək də vacibdir. Bunu nəzərə almadan qəbul edilmiĢ qərarın
yerinə yetirilməsi
icraçıların
hüquq qaydalarını pozmalarına, cinayət xarakterli hərəkətlərə yol vermələrinə
aparıb çıxara bilər.
Məsələn, məktəb
icbari təhsil fondunun xərclənməsi, məktəbyanı təcrübə sahəsinin mədaxil-məxaric
smetasının
yerinə yetirilməsi
haqqında hüquqi qaydaları öyrənmədən bu sahədə obyektiv qərar qəbul etmək
olmaz.
3. Normativ
informasiyaların təhlili və öyrənilməsi. Məktəbin fəaliyyətində normativ
informasiyaların
özünə-məxsus
yeri vardır. Bu cür informasiyalar həm təlim-tərbiyə prosesinə aid təlimatlarda,
həm də bir sıra
normativ
aktlarda öz əksini tapır. Həmin informasiyalar məktəb direktorunun hüquq və vəzifələrinin
hüdudlarını
normalaĢdırmağa
xidmət edir. Məktəb direktoru Ģagirdin sinifdən-sinfə keçirilməsi, sinifdə
saxlanması,
məktəbdən xaric
edilməsi və sair qaydaları məktəbin maliyyə vəsaitinin məsrəfi yollarını, məktəb
avadanlıqlarının
siyahıdan silinmə normalarını və baĢqa bu kimi məsələləri öyrənib təhlil etmədən
həmin
sahələr üzrə
obyektiv qərar qəbul edə bilməz. Bəzən hüquqi baxımdan mümkün hesab edilən bir
məsələ
normativləri
aĢdıqda cinayətkarlığa aparıb çıxara bilir. Bu baxımdan qərar qəbul edərkən
normativ
informasiyaların
təhlilinə zəruri ehtiyac hiss olunur.
Məktəb rəhbərləri
hər hansı məsələ üzrə qərar hazırlayarkən pedaqoji yenilikləri öyrənməyə
borcludurlar.
Lakin onu da nəzərə
almaq lazımdır ki, pedaqoji elmi nailiyyətləri öyrənmək heç də onu ehkam kimi qəbul
etmək mənasında
baĢa düĢülməməlidir. Məlumdur ki, son illərdə pedaqoji tədqiqatların səthiliyindən,
onların
məktəb iĢinin
inkiĢafına zəif kömək etməsindən xeyli söhbət gedir, pedaqogika elminin ləng
inkiĢafı haqlı
tənqid edilir.
Doğrudan da, pedaqoji tədqiqatların nəticələri heç də həmiĢə yüksək səviyyədə
olmur. Onların
içərisində
sanballıları da, zəifləri də olur. Ona görə də elmi-pedaqoji yeniliklərə tənqidi
və yaradıcı Ģəkildə
yanaĢılmalıdır.
Məktəb rəhbərləri hər hansı məsələ üzrə qərar hazırlayarkən həmin sahədə mövcud
olan hər cür
yenilikdən xəbərdar
olmalıdır. Bunsuz qərarın obyektivliyini təmin etmək olmaz. 76
4. Qabaqcıl təcrübənin
öyrənilməsi. Məktəb iĢinin elə bir sahəsi yoxdur ki, həmin sahədə müəyyən
təcrübə
toplanmamıĢ olsun. Bir qayda olaraq, hər sahədə qabaqcıl təcrübə axtarılır. Həmin
təcrübə həm məktəb
daxilində, həm
rayon, Ģəhər, həm respublika, həm də dünya miqyasında ola bilər. Bunların əksəriyyəti
pedaqoji
mətbuatda öz əksini
tapır. Qərar hazırlayan məktəb rəhbərlərinin həmin təcrübələrə bələd olması,
onları nəzərə
alması vacib
sayılmalıdır. Bu, qərarın obyektivliyini təmin edən Ģərtlərdəndir.
5. Məktəbdaxili
cari informasiyaların toplanması. Mövcud real vəziyyətə bələd olmadan obyektiv
qərar qəbul etməyi
təsəvvürə belə gətirmək mümkün deyildir. Real vəziyyət isə məktəbdaxili
informasiyalara
əsasən müəyyənləĢdirilə
bilər. Bu informasiyalar həm sorğu yolu ilə tabelikdə olan iĢçilərdən, həm də
yazılı hesabatlardan
toplana bilər.
Hazırlanan qərarda direktiv, normativ və məktəbdaxili cari informasiyaların vəhdəti
təmin edilməlidir.
Direktiv və normativ informasiyalar nə qədər əsaslı olsa da, belə cari
informasiyalardan təcrid
edildikdə öz əhəmiyyətini
itirir. Məktəb təcrübəsində cari informasiyalara istinad edilmədən qərar qəbul
edilməsi halları
müĢahidə edilir. Əslində belə qərarlar icra üçün deyil, məsələnin müzakirə
edildiyini bildirmək
xatirinə qəbul
edilir. Məsələn, direktiv təhsil orqanları (Təhsil Nazirliyi) müxtəlif
vaxtlarda bu və ya digər vacib
dövlət sənədinin
yerlərdə-pedaqoji kollektivlərdə müzakirəsini məsləhət görür. Məsələnin mahiyyətini
dərk
edən pedaqoji
kollektivlərdə həmin məsələ ətrafında iĢgüzar müzakirə aparılmamıĢdan əvvəl, məktəbdəki
vəziyyət öyrənilir,
cari informasiyalar toplanır və onlar direktiv informasiyalarla əlaqələndirilərək
müvafiq qərar
layihəsi
hazırlanır. Lakin məktəblərin bir çoxunda buna əməl edilmir, tələsikliyə yol
verilir. Müzakirəsi tövsiyə
olunan sənədin məzmunu
Ģərh edilərək «direktiv orqanın qərarının rəhbərlik və əməli fəaliyyət üçün əsas
götürülməsi», həmin
sənəddən «irəli gələn vəzifələrin yerinə yetirilməsini təmin etmək», «qərarın
yerinə
yetirilməsinə nəzarəti
təĢkil etmək» və sair kimi qərarlar qəbul edilir. Belə qərarlarda müzakirə
olunan məsələ
dairəsində məktəbdəki
vəziyyət təhlil edilmir. Əlbəttə, bu cür qərarları obyektiv hesab etmək olmaz.
6. Qərarın
optimal nəticələrini qiymətləndirmə meyarla-rının müəyyənləĢdirilməsi. Görüləcək
iĢin
nə ilə nəticələnəcəyini
əvvəlcədən görmək o qədər də asan məsələ deyildir. Lakin onun optimal
variantlarını qabaqcadan
proqnozlaĢdırmaq
mümkündür. Qərarın hazırlanması və qəbulu bu baxımdan tamamlanmalıdır.
Qərarda müəyyən
edilən tədbirin məqsədi əks etdirildiyi kimi, alına biləcək nəticələrin optimal
variantını
qiymətləndirmək
üçün meyarlar da müəyyənləĢdirilməlidir. BaĢqa sözlə desək, icraçı qərarı
oxuyub öyrənərkən
nəyə nail olmaq
üçün fəaliyyət göstərməli olduğunu təyin etməyi bacarmalıdır. Bu isə əvvəlcədən
qərarın
reallığını və
onun icrasının mümkünlüyünü təmin edir.
7. Bütün
informasiyaların neqativ və pozitiv cəhətlərinin təhlili. Qərarın
hazırlanmasında istifadə
edilən
informasiyalar fəaliyyətin həm müsbət, həm də mənfi cəhətlərini əks etdirir. Bu
informasiyaların təhlili
zamanı neqativ və
pozitiv hallar araĢdırılmalı və bunlara münasibət bildirilməlidir. Həmin
münasibətlərin
necəliyi
informasiyaların təhlili keyfiyyətindən asılıdır. Təhlil nə qədər obyektiv
olarsa, hazırlanan qərarın obyektivliyi
də bir o qədər
yüksək olar. Məktəb təcrübəsində qərarın hazırlanması prosesində
informasiyaların
dərin təhlil
edilməməsi, faktlara münasibətin ifadə olunmaması, beləliklə də real vəziyyətin
qiymətləndirilməməsi
halları az olmur. Belə qərarlarda nəyin pis, nəyin yaxĢı olduğu hiss etdirilmir,
sadəcə olaraq
qarĢıya «yeni» vəzifələr
qoyulur. Əlbəttə, belə «yeni vəzifələr» pisin aradan qaldırılması, yaxĢının
daha da
təkmilləĢdirilməsi
istiqamətində yerinə yetirilə bilməyəcəyindən real hesab edilə bilməz.
8. Qərar layihəsinin
idarəetmə sisteminin rəhbər iĢçiləri ilə razılaĢdırılması. Məlumdur ki,
məktəbdaxili
idarəetmə sistemində rəhbərlik funksiyalarını yerinə yetirən müəyyən kateqoriya
iĢçilər vardır. Buraya
həm vəzifə
sahibləri, həm də ictimai əsaslarla fəaliyyət göstərən rəhbər iĢçilər daxildir.
Bunların hamısı bu
və ya digər
münasibətlə qərarın hazırlanması, qəbulu və yerinə yetirilməsində bilavasitə
iĢtirak edirlər. Bəzən
müəyyən məsələni
müzakirə etməyi həm direktorluq, həm də həmkarlar təĢkilatı planlaĢdırır. Belə
hallarda birbirini
təkrar edən və
ya təkzib edən qərarlar qəbul etməmək üçün hazırlanmıĢ layihə
razılaĢdırılmalıdır. Bu,
qərarın
obyektivliyinə, onun icrasının reallığına təminat verə bilər. 77
ĠDARƏETMƏDƏ
ĠNFORMASĠYALA
0 коммент.:
Отправить комментарий